Veelgestelde vragen rond het eigen perceel

De rooilijn geeft de grens aan tussen openbaar en privaat domein. Alles tussen de rijweg en de rooilijn behoort tot het openbaar domein. Deze lijn bepaalt dus waar het voetpad, de berm of andere openbare voorzieningen kunnen komen. De rooilijn is bepaald door een landmeter op basis van bestaande kadastrale gegevens en afgeleverde vergunningen. Ze wordt gebruikt bij het ontwerp van het openbaar domein om te weten waar gewerkt kan worden en wat de grenzen zijn van de gemeentelijke verantwoordelijkheid.

De gemeente heeft bij aanvang een landmeter aangesteld om de perceelgrenzen in kaart te brengen zoals dit bij elke wegenisontwerp gebeurt en ook wordt vastgesteld. In elk geval zal individueel nagegaan worden wat de impact van de werken op deze inname is, en hoe we hier verder mee om kunnen gaan. In vele gevallen liggen er ook nutsleidingen op deze private eigendommen.  

De gemeente heeft bij aanvang een landmeter aangesteld om de perceelgrenzen in kaart te brengen zoals dit bij elke wegenisontwerp gebeurt en ook wordt vastgesteld. In elk geval zal individueel nagegaan worden wat de impact van de werken op deze inname is, en hoe we hier verder mee om kunnen gaan. In vele gevallen liggen er ook nutsleidingen op deze private eigendommen. 

Een groot deel van de verharding op openbaar domein ligt er in de vorm van private inritten. Omdat we de verharding op openbaar domein zoveel mogelijk willen beperken, zal ook het aantal aansluitingen op openbaar domein van private inritten beperkt worden. 

Per woning tekenen we daarom maar één inrit in op een standaardbreedte van 4,5 meter. Als dit volgens u niet de meest geschikte inrit is, of als u een vergunning heeft voor meerdere of bredere inritten, dan kan u dit vermelden op het invulformulier. 

De gemeente doet enkel uitspraken over de aansluiting van de private percelen op de openbare weg, niet over de inrichting van de voortuinen. U kan uw parkeerplaatsen in de voortuin dus behouden, maar ze moeten allemaal ontsloten worden via één enkele inrit.  Het verdient echter aanbeveling om de verharding in voortuinen tot een minimum te beperken omdat dat ook een belangrijke bijdrage levert aan de natuurlijk infiltratie van hemelwater.    

De aannemer maakt een prijsofferte voor alle werken, waaronder de opbraak zit vervat. Het opgebroken materiaal wordt dus eigendom van de aannemer. In vele gevallen zal de aannemer voorafgaandelijk aan eigen werken de opbraak van stoepen organiseren in functie van de aanleg/vervanging voor de nutsmaatschappijen of het herstellen van de rioleringen in de bermen. Meestal voert deze alle verharding na opbraak af naar de breker om er nieuw funderingsmateriaal van te laten maken.   

Indien het zou gaan om private verhardingen op openbaar domein die niet worden teruggeplaatst, wordt dit besproken in de infovergadering met de aannemer voor de aanvang van de werken waarbij de mogelijkheid gegeven wordt dat ieder zijn eigen verharding kan opbreken voor eigen gebruik, tegen een afgesproken datum.  

(Op dat ogenblik wordt ook de vraag gesteld dat iedere bewoner de eigen hagen scheert tot op de perceelgrenzen, zodat de aannemer niet verantwoordelijk gesteld wordt voor schade aan private hagen.) 

Dit zal verder bekeken en onderzocht worden bij het uitwerken van het riolering- en wegenisdossier teneinde de impact van deze werken op de opritten in te kunnen schatten.